Taekwondo

Taekwondo WT – World Taekwondo – jest sportem olimpijskim o światowym zasięgu i sztuką walki wywodzącą się z Korei. Jego najbardziej widowiskową i efektywną cechą jest bogactwo oraz różnorodność technik nożnych. Kopnięcia wykonywane są z wyskoku, po obrocie oraz z dwóch nóg równocześnie.
Nazwa taekwondo składa się z trzech słów języka koreańskiego:

• TAE oznaczającego stopę lub system technik wykonywanych stopą,
• KWON oznaczającego pięść lub system technik wykonywanych pięścią,
• DO oznaczającego sztukę, drogę lub metodę wyrażającą osiągnięcie pewnego stanu intuicji w zachowaniu, wynikającej z doświadczenia umysłu i ciała.

Taekwondo, dzięki jasnym zasadom, małej urazowości oraz dużej widowiskowości, było dwukrotnie dyscypliną pokazową: Seul 1988 r. i Barcelona 1992 r. Decyzją MKOl-u taekwondo zostało przyjęte do programu Igrzysk Olimpijskich Sydney 2000. W Atenach 2004 roku Polska była reprezentowana przez Aleksandrę Uścińską, a w czasie XXX letnich igrzysk olimpijskich w Londynie Michał Łoniewski walczył w kategorii -68 kg. W 2016 roku Piotr Paziński oraz Karol Robak reprezentowali Polskę podczas igrzysk olimpijskich rozegranych w Rio de Janeiro. W przeniesionych na 2021 rok ze względu na pandemię COVID-19 igrzyskach olimpijskich wystartowały Aleksandra Kowalczuk i Patrycja Adamkiewicz.

Fundament taekwondo stanowią:

• techniki podstawowe nożne i ręczne,
• układy formalne – poomse,
• walka – kyorugi,
• samoobrona – hosinsul,
• sztuka rozbić twardych przedmiotów – kyokpa.